تفاوت بین تی شرت و پیراهن چیست؟

تفاوت به شرح زیر است:

1. شکل و سبک این دو متفاوت است.

A تی شرتیک آستین کوتاه بدون یقه و بدون دکمه است، در حالی که پیراهن دارای یک ردیف دکمه در جلو و دارای یقه است.

2. دو پارچه متفاوت است.

تی‌شرت‌ها معمولاً با تکنیک‌های بافندگی ساخته می‌شوند، الاستیک و راحت برای پوشیدن. پیراهن از پارچه بافته شده است که خاصیت ارتجاعی کمی دارد و پوشیدن آن فشرده تر است.

3. فصول این دو متفاوت است.

تی شرت ها اکثرا آستین کوتاه هستند و برای روزهای گرم تابستان مناسب هستند. این پیراهن دارای آستین های بلند است که می تواند در برابر سرما مقاومت کند. برای اوایل بهار و اوایل پاییز زمانی که به عنوان لباس بیرونی پوشیده می شود مناسب است و برای اواخر پاییز و اوایل زمستان زمانی که به عنوان لباس داخلی پوشیده می شود مناسب است.

4. مکان های مناسب برای این دو متفاوت است.

تی شرت ها برای فضایی آرام و دنج در خانه مناسب هستند، در حالی که پیراهن ها برای محیط های اداری رسمی مناسب هستند.

اطلاعات گسترده:

محبوبیت گسترده تی شرت ها در دهه 1970 آغاز شد. در سال 1973، "روزانه مد روز زنانه" ادعا کرد کهتی شرتدر آن سال سخنگوی اصلی ضد فرهنگ بودند. در سال 1975، گزارش شد که 48 میلیون تی شرت چاپ شده در بازار پوشاک، بزرگ و کوچک در ایالات متحده هجوم آورده و این شتاب را برای سالیان متمادی حفظ کرده است.

الگوها و کلمات رویتی شرتتا زمانی که بتوانید به آنها فکر کنید قابل چاپ هستند. تبلیغات طنز، شوخی‌های طنزآمیز، آرمان‌های تحقیرآمیز خود، آرزوهای شوکه کردن جهان، و خلق و خوی بی‌بند و باری همه در اینجا منتشر می‌شوند.

پیراهن در اصل به لباس های یک نفره آستین کوتاه اطلاق می شود که برای آستین پوشیدن لباس استفاده می شود، یعنی پیراهنی که آستین های آن برداشته شده است. در سلسله سونگ، ژاکت های بدون آستین وجود داشت. داخل آن پیراهن های کوتاه و کوچک و بیرون پیراهن های بلند پوشیده شده بود.

برای مثال، در «حاشیه آب» «Lin Jiaotou Fengxue Mountain God»، لین چونگ «همه برف‌های روی بدنش را تکان می‌دهد و پوشش بالایی (کت بالاتنه) پیراهن سفید را درمی‌آورد» مثالی است. در زمان های قدیم زنان ژاکت های کوتاهی به نام «شانزی» یا «نیمه لباس» می پوشیدند. در شعر "خاطرات متفرقه"، یوان ژن، نویسنده سلسله تانگ، ردیف "به یاد پیراهن شوانگ ون" را داشت.

در اواخر سلسله چینگ و آغاز جمهوری چین، به دلیل گسترش سبک اروپایی به شرق، مردم شروع به پوشیدن کت و شلوار کردند، پیراهن هایی را در داخل کت و شلوارها به عنوان پیراهن می پوشیدند و کراوات را با دهانه می بستند. وسط، معمولا با پنج دکمه.